SOWA OPAC : Miejska Biblioteka Publiczna Samorządowego Centrum Kultury w Mielcu Katalog zbiorów

Audiobook

W koszyku

oceń

Stary sługa ; Hania ; Selim Mirza / Henryk Sienkiewicz. - [Piaseczno] : Heraclon International. Story Box.pl, [2018]. - 1 płyta audio (CD-mp3) (9 godz. 2 min) : zapis cyfrowy, stereo ; 12 cm.

Autor

Sienkiewicz Henryk (1846-1916). Autor Drygalski Henryk (1921-2007). Wykonanie Sienkiewicz Henryk (1846-1916). Hania Sienkiewicz Henryk (1846-1916). Selim Mirza

Forma i typ

Audiobooki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Szlachta Trójkąt miłosny Wojna francusko-pruska (1870-1871)

Gatunek

Opowiadania i nowele Opowiadania i nowele obyczajowe Opowiadania i nowele przygodowe

STARY SŁUGA: Wzruszające i humorystyczne wspomnienia o starym słudze, barwnej postaci z czasów dzieciństwa Henryka. Anegdoty z udziałem kłótliwego i zrzędzącego, ale dobrodusznego i wiernego sługi. U schyłku życia, stary sługa Mikołaj powierza swoją ukochaną Hanię pod opiekę Henrykowi. HANIA: Henryk odpowiedzialnie sprawuje opiekę nad Hanią, lecz pewnego dnia odkrywa, że ją pokochał. W tej samej dziewczynie zakochuje się również młody Tatar, Selim Mirza, najlepszy przyjaciel Henryka. Między przyjaciółmi dochodzi do ostrej rywalizacji. SELIM MIRZA: Wybuch wojny francusko-pruskiej (1870-1871) zastaje Henryka i Selima w Paryżu. Przyjaciele rozważają czy zaciągnąć się do francuskiej armii, czy też wstąpićdo oddziału wolnych strzelców pod dowództwem sławnego La Rochenoire. Ryzykując życiem, wydostają się balonem z oblężonego Paryża. Pewnego dnia Selim ujawnia zaskoczonemu Henrykowi swoje prawdziwe plany.

Literacka Nagroda Nobla.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Multimedialna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Z.A. (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga dotycząca uczestników/wykonawców

Czyta Henryk Drygalski.

Uwaga dotycząca wymagań systemowych

Nagranie w formacie mp3.

Uwaga dotycząca nagrody

Literacka Nagroda Nobla.

Recenzje:

Książka „Quo vadis” została napisana przez Henryka Sienkiewicza. Jest to powieść historyczna, która opowiada o Rzymie w czasach cesarza Nerona. Na początku trochę się bałem, że książka będzie nudna, bo jest dość gruba i stara, ale okazało się, że historia jest naprawdę ciekawa.
Głównym bohaterem jest Marek Winicjusz – rzymski patrycjusz i żołnierz. Spotyka Ligię – dziewczynę z chrześcijańskiej rodziny i zakochuje się w niej. (...) Problem jest taki, że on nie rozumie jej wiary, ani dlaczego nie chce być z nim od razu. Na początku zachowuje się źle, bo próbuje ją zdobyć siłą, ale potem się zmienia. To mi się bardzo podobało, że pokazano, że człowiek może się zmienić na lepsze.
W książce dużo się dzieje. Były momenty spokojne, ale też bardzo dramatyczne. Najbardziej zapamiętałem pożar Rzymu – to była jedna z najciekawszych scen. Neron kazał podpalić miasto, ale potem obwinił o to chrześcijan. To było niesprawiedliwe i straszne. Chrześcijanie byli potem prześladowani, zamykani w więzieniach i rzucani lwom na arenie. Było mi ich bardzo żal.
Postać Nerona zrobiła na mnie duże wrażenie, ale negatywne. To chyba jeden z najgorszych władców w historii. Myślał tylko o sobie, śpiewał, grał i zabijał ludzi bez powodu. Nie obchodziło go nic, tylko własna sława. Dla kontrastu mamy postaci chrześcijan, którzy byli spokojni, dobrzy i wierzyli w Boga, nawet jak wiedzieli, że mogą przez to zginąć.
Na początku trudno było mi się wciągnąć, bo styl pisania jest trochę inny niż w książkach, które zwykle czytam. Było dużo opisów i dziwnych słów. Musiałem czasem czytać niektóre zdania dwa razy, żeby zrozumieć. Ale z czasem było lepiej, jak już przyzwyczaiłem się do stylu i poznałem postacie.
Podobało mi się też to, że książka nie jest tylko o miłości, ale pokazuje różne ważne tematy – jak wiara, wolność, dobro i zło, cierpienie, zmiana człowieka. To nie jest lekka książka, ale daje do myślenia. Zaczynałem ją czytać z obowiązku, ale skończyłem z zainteresowaniem.
Na koniec mogę powiedzieć, że „Quo vadis” to książka trudna, ale warta przeczytania. Nie wszystko było dla mnie zrozumiałe, ale dużo rzeczy zapamiętałem i pewnie kiedyś przeczytam ją jeszcze raz, jak będę starszy. Polecam ją osobom, które lubią historię i chcą przeczytać coś poważniejszego.
Nie była idealna, ale i tak daję 8 na 10. Minus jeden punkt za trudny język i minus jeden za długość – momentami miałem wrażenie, że czytam bardzo długo, a jeszcze dużo zostało. Ale ogólnie książka była naprawdę dobra.