SOWA OPAC : Miejska Biblioteka Publiczna Samorządowego Centrum Kultury w Mielcu Katalog zbiorów

Audiobook

W koszyku

oceń

Rodzina Połanieckich / Henryk Sienkiewicz. - Warszawa : Agencja Artystyczna MTJ, p2010. - 2 płyty audio (CD-mp3) (25 godz. 3 min.) : zapis cyfrowy, stereo ; 12 cm.

(Klub Czytanej Książki)

Autor

Sienkiewicz Henryk (1846-1916). Autor Nehrebecka Anna (1947- ). Wykonanie

Forma i typ

Audiobooki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Gatunek

Powieść obyczajowa

Koniec XIX wieku. Stanisław Połaniecki, technik, właściciel domu handlowego w Warszawie przyjeżdża do Krzemienia, by odebrać pieniądze od właściciela posiadłości - Pławickiego. Poznaje tam jego córkę, Marynię, z którą - po wielu perypetiach - ożeni się. Niestety, Krzemień tonie w długach, więc skoro Połaniecki nie otrzyma gotówki, to sprzedaje swoje w nim udziały Maszce. Posiadłość zostaje sprzedana, Pławiccy przenoszą się do Warszawy, a stosunki Stanisława i Maryni ulegają ochłodzeniu. Oboje spotykają się dopiero przy łóżku umierającej Litki - córki Emilki Chwastowskiej, przyjaciółki Maryni. Maszko, odrzucony przez Marynię, oświadcza się Teresie Krasławskiej, licząc na jej posag, a następnie wdaje w pojedynek z Gątkowskim. Stanisław oświadcza się Maryni i po ślubie oboje wyjeżdżają do Włoch. Maszko i Teresa, mimo początkowego, wzajemnego rozczarowania - bo oboje nie wnieśli do związku oczekiwanych majątków - kochają się i wiedzie im się coraz lepiej. Marynia spodziewa się dziecka i czuje niedosyt z małżeństwa ze Stanisławem

Literacka Nagroda Nobla.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Multimedialna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Z.A. (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga dotycząca uczestników/wykonawców

Czyta Anna Nehrebecka.

Uwaga dotycząca wymagań systemowych

Nagranie w formacie mp3.

Uwaga dotycząca nagrody

Literacka Nagroda Nobla.

Recenzje:

Książka „Quo vadis” została napisana przez Henryka Sienkiewicza. Jest to powieść historyczna, która opowiada o Rzymie w czasach cesarza Nerona. Na początku trochę się bałem, że książka będzie nudna, bo jest dość gruba i stara, ale okazało się, że historia jest naprawdę ciekawa.
Głównym bohaterem jest Marek Winicjusz – rzymski patrycjusz i żołnierz. Spotyka Ligię – dziewczynę z chrześcijańskiej rodziny i zakochuje się w niej. (...) Problem jest taki, że on nie rozumie jej wiary, ani dlaczego nie chce być z nim od razu. Na początku zachowuje się źle, bo próbuje ją zdobyć siłą, ale potem się zmienia. To mi się bardzo podobało, że pokazano, że człowiek może się zmienić na lepsze.
W książce dużo się dzieje. Były momenty spokojne, ale też bardzo dramatyczne. Najbardziej zapamiętałem pożar Rzymu – to była jedna z najciekawszych scen. Neron kazał podpalić miasto, ale potem obwinił o to chrześcijan. To było niesprawiedliwe i straszne. Chrześcijanie byli potem prześladowani, zamykani w więzieniach i rzucani lwom na arenie. Było mi ich bardzo żal.
Postać Nerona zrobiła na mnie duże wrażenie, ale negatywne. To chyba jeden z najgorszych władców w historii. Myślał tylko o sobie, śpiewał, grał i zabijał ludzi bez powodu. Nie obchodziło go nic, tylko własna sława. Dla kontrastu mamy postaci chrześcijan, którzy byli spokojni, dobrzy i wierzyli w Boga, nawet jak wiedzieli, że mogą przez to zginąć.
Na początku trudno było mi się wciągnąć, bo styl pisania jest trochę inny niż w książkach, które zwykle czytam. Było dużo opisów i dziwnych słów. Musiałem czasem czytać niektóre zdania dwa razy, żeby zrozumieć. Ale z czasem było lepiej, jak już przyzwyczaiłem się do stylu i poznałem postacie.
Podobało mi się też to, że książka nie jest tylko o miłości, ale pokazuje różne ważne tematy – jak wiara, wolność, dobro i zło, cierpienie, zmiana człowieka. To nie jest lekka książka, ale daje do myślenia. Zaczynałem ją czytać z obowiązku, ale skończyłem z zainteresowaniem.
Na koniec mogę powiedzieć, że „Quo vadis” to książka trudna, ale warta przeczytania. Nie wszystko było dla mnie zrozumiałe, ale dużo rzeczy zapamiętałem i pewnie kiedyś przeczytam ją jeszcze raz, jak będę starszy. Polecam ją osobom, które lubią historię i chcą przeczytać coś poważniejszego.
Nie była idealna, ale i tak daję 8 na 10. Minus jeden punkt za trudny język i minus jeden za długość – momentami miałem wrażenie, że czytam bardzo długo, a jeszcze dużo zostało. Ale ogólnie książka była naprawdę dobra.